September... opeens zijn de dagen weer korter en slaat de regen af en toe hard tegen de ruiten van mijn kleine Pipo huisje. Op het strand is er harde noordwesten wind. Geen gasten meer op handdoeken en in de zee... niet meer alle dagen huifkartochten en paardrijders, jullie zijn bijna allemaal weer weg! Super jammer hoor. want wat hadden we een fijne zomer en wat was het leuk om iedereen weer te zien en mee te nemen met de huifkar de Boschplaat op of met de paarden lekker naar het strand te gaan en door de zee te plonzen. Maar.. even een dagje nix is af en toe ook wel leuk! Laatst woei de wind de lucht weer blauw en had ik een dag vrij. Toen ben ik langs het wad de Boschplaat opgelopen, om op bezoek te gaan bij de bonte paardjes Dirkje en Rosalie en hun veulens Wietze en Joost. Tijdens de zomerdrukte stonden ze dicht bij huis, maar nu had ik ze al een paar weken niet meer gezien. Wat waren de veulens alweer groot geworden! En wat hadden ze mooie zwarte vlekken gekregen, nu hun veulenhaar langzaam verdwijnt en plaats maakt voor een lekker dik wit met zwart vachtje. De vier vonden het leuk dat ik langs kwam. Eerst kwamen ze kijken wie daar nou opeens in t weiland zat.
Toen werd er veel gesnuft, geknuffeld en gespeeld (daarvan kon ik natuurlijk geen foto’s maken want toen moest ik meedoen) en daarna gingen de veulens samen spelen en lieten ze me zien wie van de twee de ander de baas was. Ze waren lang aan elkaar gewaagd, maar toen beet Wietze Joost lekker hard in zijn nek en moest Joost even naar zijn moeder Rosalie toe om wat te drinken voor de schrik. Wietze kwam er al snel bij staan en bood Joost zijn excuses aan. Daarna gingen ze met z’n drieën lekker knuffelen en werden ze een grote zwart met witte vlek. Tenslotte deed Joost nog een acrobatisch kunstje om bij het gras te komen (nog een beetje een korte nek in verhouding tot zijn benen) en aapte Wietze zij moeder na.
Daarna waren we allemaal best moe geworden en gingen Dirkje en Rosalie met hun billen in de wind staan slapen. De veulens gingen lekker aan hun moeders voeten liggen. Wietze begon zo te snurken dat ik ook slaperig werd, dus ging ik er maar even bij liggen, het was heerlijk uit de wind en in de zon. Ik werd pas een half uur later wakker toen de wind een dikke regenwolk voor de zon schoof. Toen ik mijn ogen opendeed, keek ik recht in de snoet van Joost, die knus tegen me aan was gekropen. Het begon te regenen...de paarden liepen snel naar een beschut bosje en ik wandelde door een enorme regenbui weer terug naar de boerderij. Drijfnat kwam ik thuis. De herfst is nu echt begonnen! Jammer van de zomer...hij was zo fijn. Maar ook een leuk vooruitzicht, want nu komt de herfstvakantie alweer dichtbij en dan zijn jullie er allemaal gezellig weer! Tot dan! Oja ik geef de pen door aan Anne want hij zei...............
Veel liefs, Daphne
p.s. Anne zei laatst dat hij de bonte veulens wilde verkopen. Dus..wil je een van de allerleukste en stoutste paardjes die we hebben, of kan je niet kiezen tussen een koe en een paard als huisdier, grijp nu je kans!