De paarden hebben vrij! Zodra de kerstvakantie was afgelopen, de rook van het vuurwerk weer was opgetrokken en alle vakantiegasten op de boot waren gestapt, heeft Anne de paarden naar de Boschplaat gebracht voor een maandje welverdiende rust. Fijn voor ze, want ze hebben hard gewerkt met de vakantie en allemaal erg hun best gedaan om de verwarmde huifkarren vol dik ingepakte mensen met kruiken en schapenvachten en manden met warme chocomel door het mooie winterlandschap te rijden. Nu staan ze in groepjes op het land, lekker niets te doen. En daar zijn paarden heel goed in... Ze hangen gezellig de hele dag wat bij elkaar, beetje grazen, kuil eten, elkaar wat kriebelen of even een stukje rennen naar het wad, dat achter hun weiland begint. Als we bij ze langsgaan, komen ze allemaal vrolijk aangerend, van ver af zie je ze al aankomen. Rosalie bokkend en springend voorop en Jan natuurlijk als allerlaatste, want die haast zich nooit! Ze zijn veranderd in lieve wollige bolletjes, met hun rechtopstaande wintervacht en een dikke buik van het goede leven. Zo een vacht is trouwens wel iets om jaloers op te zijn nu, want het is hier vreselijk koud op het moment! Zo koud zelfs, dat we een paar dagen konden schaatsen. Met Herke, de hengst, die als enige nog wel om het huis staat, zijn we langs de ijsbaan gereden in Hoorn om te kijken. Hij stond zowat met zijn mond open, zo verbaasd was hij, toen hij iedereen op het ijs zag staan. Maar al snel besloot hij dat zoiets niets voor hem was, en ging hij in volle galop richting de boerderij. Gelukkig maar dat hij geen hoefijzers meer onder heeft, anders waren de bevroren paden nu voor hem ook een grote glijpartij geweest.